2- امام باقر عليه السلام:

إِنَّ اللّه  عَز َّوَ جَلَّ يُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛

خداوند عزوجل دوست دارد كسى را كه در ميان جمع شوخى كند به شرط آن كه ناسزا نگويد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص663، ح4

 

3- امام صادق عليه السلام:

الفُحشُ و البَذاءُ و السَّلاطَةُ مِن النِّفاقِ؛

دشـنـامـگويى و بـد زبانى و دريـدگـى از (نشانه هاى) نفاق است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 325 ، ح 10

 

4- امام علی علیه السلام:

ثَمَرَةُ التَّواضُعِ الَمحَبّةُ، ثَمَرَةُ الكِبرِ المَسَبَّةُ.

ثمره فروتنى دوستى است، ثمره تكبّر ناسزا (شنيدن) است.

 عيون الحكم و المواعظ (لليثي) ص 209 ، ح 4192 و 4193

 

5- امام علی علیه السلام:

مَن عابَ عِيبَ، و مَن شَتَمَ اُجيبَ، و مَن غَرَسَ أشجارَ التُّقى اجتَنى ثِمارَ المُنى.

هر كه عيبجويى كند، عيبجويى شود و هر كه ناسزا گويد، پاسخ (ناسزا) شنود و هر كه درختهاى تقوا بنشاند، ميوه هاى آرزوها را بچيند.

كشف الغمّه(ط-القدیمة) ج 2، ص 346 - بحارالانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 79

 

6- پيامبر صلى الله عليه و آله:

سَبَّابُ الْمُؤْمِنِ كَالْمُشْرِفِ عَلَى الْهَلَكَة

ناسزاگوى به مؤمن همچون كسى است كه در آستانه هلاكت باشد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 359 ، ح 1

 

7- پيامبر صلى الله عليه و آله:

سِبَابُ الْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ قِتَالُ الْمُؤْمِنِ كُفْرٌ أَكْلُ لَحْمِهِ مِنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةُ مَالِهِ كَحُرْمَةِ دَمِهِ.
 

ناسزاگفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست و حرمت مالش مثل حرمت خونش است

من لا یحضره الفقیه ج 4 ، ص 377 ، ح 5781

 

8- پيامبر صلى الله عليه و آله:

 لَا تَسُبُّوا الرِّيَاحَ فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ وَ لَا تَسُبُّوا الْجِبَالَ وَ لَا السَّاعَاتِ وَ لَا الْأَيَّامَ وَ لَا اللَّيَالِيَ فَتَأْثَمُوا وَ تَرْجِعَ عَلَيْكُمْ.
 

به بادها ناسزا مگوييد كه آنها (از جانب خداوند) مأمورند و كوهها و لحظه ها و روزها و شبها را ناسزا نگوييد كه گنهكار مى شويد و به خودتان بر مى گردد.

علل الشرائع ج 2 ، ص 577، ح 1

 

9-پيامبر صلى الله عليه و آله:

لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَكتَسِبُوا العَداوةَ بَينَهُم.

به مردم ناسزا مگوييد كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى كنيد.

كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 360، ح 3

 

10- امام علی علیه السلام:

مَهْلاً يا قَنبرُ! دَعْ شاتِمَكَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ و تُسخِطِ الشَّيطانَ و تُعاقِبْ عَدُوَّكَ، فَوَ الذي فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ، و لا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ، و لا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّكوتِ عَنهُ.

- خطاب به قنبر- كه مى خواست به كسى كه بدو ناسزا گفته بود، ناسزا گويد - : آرام باش قنبر ! دشنامگوى خود را خوار و سرشكسته بگذار تا خداى رحمان را خشنود و شيطان را ناخشنود كرده و دشمنت را كيفر داده باشى. قسم به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را بيافريد، مؤمن پروردگار خود را با چيزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نكرد و شيطان را با حربه اى چون خاموشى به خشم نياورد و احمق را چيزى مانند سكوت در مقابل او كيفر نداد.

أمالي(مفيد) ص 118، ح 2

 

11-پيامبر صلى الله عليه و آله:

 إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى كُلِّ فَحَّاشٍ بَذِي‏ءٍ قَلِيلِ الْحَيَاءِ- لَا يُبَالِي مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَه‏
 

خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى كه باكى ندارد چه گويد و چه شنود، حرام كرده است.

كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 323، ح 3

 

12-پيامبر صلى الله عليه و آله:

 إنّ مِن شَرِّ عِبادِ اللَّهِ مَن تُكرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ؛

بدترين بندگان خدا كسى است كه از ترس فحش او، هم‏نشينى با او را خوش ندارند.

كافي(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 325، ح 8

 

13- امام كاظم سلام الله علیه:

 مَا تَسَابَّ اثْنَانِ إِلَّا انْحَطَّ الْأَعْلَى إِلَى مَرْتَبَةِ الْأَسْفَل‏



هيچ‏گاه دو تن به هم دشنام ندادند جز آن كه بالاتر به مرتبه فروتر سقوط كرد.


اعلام الدین ص 305 - درة الباهرة ص 34

 

14- امام علی علیه السلام:

 

مَن سَمِعَ بِفاحِشَةٍ فابداها کانَ کَمَن أتاها


آنکه سخن زشتی بشنود و بازگویش کند مانند کسی است که آن را گفته

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج20 ، ص 273 ، ح 160


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






موضوعات مرتبط: حدیث ناسزاگویی و فحش ، ،
برچسب‌ها:

تاريخ : سه شنبه 4 آبان 1395برچسب:, | 21:52 | نویسنده : محمد |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.


  • سحر دانلود